“Τo Πεπρωμένο Μου Είναι Τ’ Άστρα” είναι ένα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας του Άλφρεντ Μπέστερ, που κυκλοφόρησε το 1956. Είναι μια παραδοσιακή ιστορία εκδίκησης, σε συνδυασμό με ένα όραμα του συγγραφέα για το μέλλον της ανθρωπότητας.
Βρισκόμαστε στον 25ο αιώνα, και οι Εσωτερικοί Πλανήτες είναι σε ανοιχτό πόλεμο με τους Εξωτερικούς Δορυφόρους. Ο Gully Foyle είναι μέλος του πληρώματος ενός γήινου πλοίου το οποίο δέχεται επίθεση, και αυτός είναι ο μόνος επιζών. Περιμένει στο κουφάρι του πλοίου για μήνες μέχρι να έρθει βοήθεια, και όταν κάποια στιγμή ένα πλοίο περνά από κοντά, τον βλέπει, και επιλέγει να μην τον συλλέξει, ο Foyle παίρνει την απόφαση να αφιερώσει την υπόλοιπη ζωή του στην αναζήτηση της εκδίκησης.
Ο Μπέστερ μεταφέρει τον Κόμη Μοντεχρήστο στο διάστημα, σε ένα μέλλον που ο άνθρωπος έχει μάθει να τηλεμεταφέρεται, με τεράστιες επιδράσεις στις κοινωνικές και παραγωγικές δομές, καθώς τίποτα δεν μένει ίδιο σε έναν κόσμο που ο καθένας μπορεί να βρίσκεται σχεδόν απεριόριστα όπου θέλει και όποτε θέλει.
Αυτό πρέπει να είναι το πρώτο βιβλίο που έχω διαβάσει με τόσο αντιπαθητικό πρωταγωνιστή. Σε κάθε βήμα του ήθελα να αποτύχει, να πάθει κάτι, οτιδήποτε. Πέρα όμως από την πρωτόγνωρη αυτή εμπειρία, το βιβλίο δεν μου έκανε κάποια άλλη εντύπωση, μάλλον επειδή δεν μπορώ να χωνέψω το βασικό μοτίβο του βιβλίου, την τηλεμεταφορά με τη δύναμη του μυαλού.
5/10