Το βραβευμένο με Nebula μυθιστόρημα του Daniel Keyes κυκλοφόρησε το 1966, και βασίστηκε στο βραβευμένο με Hugo ομότιτλο διήγημα που κυκλοφόρησε το 1959.
Ο Charlie Gordon είναι ένα άτομο με νοητική υστέρηση. Τα πρωινά εργάζεται ως επιστάτης σε ένα αρτοποιείο και τα βράδια, επειδή έχει διακαή πόθο να γίνει πιο έξυπνος και να κάνει φίλους, παρακολουθεί ειδικά μαθήματα στο τοπικό κολέγιο. Κάποια στιγμή επιλέγεται να συμμετάσχει σε μια πειραματική εγχείρηση που στόχο έχει να του αυξήσει την νοημοσύνη. Ο Algernon του τίτλου είναι ένα ποντίκι στο οποίο έχει γίνει ήδη η εγχείρηση, και δείχνει να έχει σημαντική και μόνιμη αύξηση στην ευφυΐα του.
Ο Charlie κάνει την εγχείρηση, όλα πάνε καλά, και πολύ σύντομα μετατρέπεται σε διάνοια. Κι ενώ αντιμετωπίζει τον κόσμο με την συναισθηματική ωριμότητα ενός πεντάχρονου, και οι σχέσεις του δυσκολεύονται από την μεγάλη διαφορά (με διαφορετικό “πρόσημο” αυτή τη φορά) νοημοσύνης με τους άλλους, ο Algernon αρχίζει να εμφανίζει μια ανησυχητική συμπεριφορά.
Το βιβλίο είναι η συλλογή των ημερολογίων που άρχισε να κρατάει ο Charlie όταν επιλέχτηκε να συμμετάσχει στο πείραμα. Μέσα από αυτά βλέπουμε την μεταμόρφωσή του από έναν άνθρωπο με απλές σκέψεις, περιορισμένο λεξιλόγιο και τεράστια ορθογραφικά προβλήματα, σε μια ιδιοφυΐα που δυσκολεύεται να επικοινωνήσει με ανθρώπους που δεν τον καταλαβαίνουν.
Η επιστημονική φαντασία του βιβλίου εξαντλείται στην ιδέα της εγχείρησης, και το βασικό θέμα είναι ο ίδιος ο Clarlie, και πως βιώνει τις μεταβολές στη ζωή του. Ομολογώ πως τα τμήματα γραμμένα από τον “χαζούλη” Charlie μου άρεσαν πιο πολύ, από τα άλλα στα οποίο ο “έξυπνος” Charlie εκφράζει τις αγωνίες του.
Πολύ καλό βιβλίο προτείνεται ανεπιφύλακτα.
8/10