“Ο Κύριος του Φωτός” είναι ένα βιβλίο του Roger Zelazny που κυκλοφόρησε το 1967 και κέρδισε το βραβείο Hugo. Ο (κολλητός φίλος του συγγραφέα) George R.R. Martin (A Song of Ice and Fire/Game of Thrones) έχει δηλώσει πως είναι ένα από τα 5 καλύτερα μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας που έχουν γραφτεί ποτέ.
Η ιστορία αρχικά φαίνεται να εξελίσσεται σε μια παραλλαγή της μεσαιωνικής Ινδίας, με μικρές αλλαγές (όπως για παράδειγμα τα τρία φεγγάρια στον ουρανό). Η σημαντική διαφορά με αυτό που αρχικά φαντάζεται ο αναγνώστης είναι ότι όλο το ινδουιστικό πάνθεον είναι υπαρκτό, και αναμιγνύεται στις ανθρώπινες υποθέσεις. Ο Κρίσνα, η Κάλι ο Βισνού και οι υπόλοιποι, δεν είναι χαρακτήρες σε παλιές ιστορίες, αλλά περπατούν ανάμεσα στους πιστούς. Οι άνθρωποι από την πλευρά τους λατρεύουν και υπακούν τους θεούς, ώστε όταν έρθει η ώρα της κρίσης είτε να μετενσαρκωθούν σε μια καλύτερη κάστα, ή ακόμα και να περάσουν το κατώφλι του παραδείσου και να γίνουν και οι ίδιοι θεοί.
Ήρωας του βιβλίου είναι ο Μαχασαματμάν, ή απλώς Σαμ, ο οποίος έχει ως στόχο να απελευθερώσει την ανθρωπότητα από την τυραννία των Θεών, και το βιβλίο είναι ουσιαστικά το χρονικό αυτής του της πάλης. Παράλληλα με την “επανάσταση” του Σαμ, ο συγγραφέας αποκαλύπτει αργά και βασανιστικά πως προέκυψε το σκηνικό στο οποίο διαδραματίζονται τα γεγονότα του βιβλίου.
Τα κεφάλαια του βιβλίου δεν είναι σε χρονολογική σειρά, με αποτέλεσμα το πρώτο να βάζει τον αναγνώστη πολύ απότομα στην ιστορία, με κίνδυνο ίσως να τον αποτρέψει από το να συνεχίσει την ανάγνωση. Περνώντας όμως στα επόμενα κεφάλαια, όλα τα στοιχεία σιγά σιγά αρχίζουν να βγάζουν νόημα και να δένουν μεταξύ τους.
Συνολικά είναι ένα αρκετά ενδιαφέρον βιβλίο.
7/10