Παλιότερα είδαμε το βιβλίο “Θαυμαστός Καινούριος Κόσμος”, και σύντομα θα δούμε το 1984. Τα μυθιστορήματα αυτά ανήκουν σε μια ειδική κατηγορία της επιστημονικής φαντασίας, τη δυστοπική λογοτεχνία (όπου δυστοπική είναι το αντίθετο της ουτοπικής). Κατά την άποψη πολλών αυτά τα δυο βιβλία είναι τα δυο από τα τρία καλύτερα του είδους. Σήμερα θα δούμε το τρίτο, το Φαρενάιτ 451 του Ray Bradbury.
Η ιδέα του βιβλίου εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1951 στην ιστορία “The Fireman”, τον τίτλο της οποίας θα επιλέξω να μεταφράσω ως “Ο Πυραγός” (και όχι ως “Ο Πυροσβέστης”), ενώ το βιβλίο ολοκληρωμένο εκδόθηκε το 1953, και έγινε ευρέως γνωστό το 1954 όταν τυπώθηκε σε τρεις συνέχειες στο Αμερικανικό Playboy.
451 βαθμοί Φαρενάιτ είναι σύμφωνα με τον συγγραφέα η θερμοκρασία στην οποία αναφλέγεται το χαρτί, κάτι που όμως είναι αναληθές. Ο ίδιος ο συγγραφέας έχει δηλώσει ότι ρώτησε έναν πυροσβέστη και πήρε αυτή την απάντηση.
Για άλλη μια φορά βρισκόμαστε σε ένα απροσδιόριστο, αλλά όχι μακρινό, μέλλον, όπου τα σπίτια κατασκευάζονται από άκαυστα υλικά, και το αντικείμενο της δουλειάς των πυραγών (firemen) έχει αλλάξει. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, η κυβέρνηση αναγνώρισε ότι η βασική αιτία της ανθρώπινης δυστυχίας είναι η κριτική σκέψη του κόσμου, πηγή της οποίας είναι τα βιβλία. Έτσι κάθε βιβλίο που δεν είναι κάποιου είδους εγχειρίδιο, αλλά προϊόν πνεύματος, είναι παράνομο, και η δουλειά των πυραγών είναι να βρίσκουν και να καίνε τα βιβλία που έχουν κρυμμένα κάποιοι ανυπάκουοι πολίτες.
Πρωταγωνιστής είναι ο Γκάι Μοντάγκ, ένας πυραγός που μια σειρά από γεγονότα τον οδηγεί να αμφισβητήσει την εντελώς άδεια από νόημα ζωή που ζει αυτός και οι άνθρωποι γύρω του, και κάποια στιγμή υποκύπτει στον πειρασμό και διαπράττει το έγκλημα να διαβάζει και να κρύβει βιβλία. Σιγά σιγά έρχεται σε σύγκρουση με τη γυναίκα και τον περίγυρό του, και αναπόφευκτα γίνεται στόχος της κοινωνίας που ως τώρα υπηρετούσε.
Γενικά δεν υπάρχουν ανατροπές στην ιστορία, τα πράγματα κυλούν έτσι όπως τα φαντάζεται ο αναγνώστης, στην πορεία του Μοντάγκ προς την αφύπνιση και την τελική του επανάσταση από την ανούσια ζωή που του έχει επιβληθεί. Το βιβλίο είναι αρκετά μικρό, η έκδοση που έχω εγώ είναι μόνο 170 σελίδες, και έτσι είναι αρκετά εύκολο στην ανάγνωση. Η εξιστόρηση τελειώνει με ένα σχετικά αισιόδοξο φινάλε, σίγουρα πιο αισιόδοξο από την μαυρίλα που σου αφήνει στην ψυχή το 1984.
Αν σας άρεσε το 1984, θα σας αρέσει και το Φαρενάιτ 451. Διαφορετικά, μπορείτε να αρκεστείτε στην σχετικά πιστή κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου.
7/10