Τελείωσα χτες το βράδυ τον Υφαντόκοσμο του Clive Barker. Μου πήρε συνολικά πέντε μήνες (με μεγάλα διαλείματα βέβαια), και τις διακοπές της ΔΕΗ (στις οποίες ξαναξεκίνησα το διάβασμα υπό το φως των κεριών, πολύ ρομαντικό) για να το ξαναπιάσω και να το φτάσω μέχρι το τέρμα.
Το βιβλίο έχει αρκετά μεγάλο μέγεθος, με 700+ σελίδες, και το πιο σημαντικό είναι ότι σχεδόν όλες χρησιμοποιούνται για την εξέλιξη της πλοκής. Υπάρχουν κάποια -λίγα- σημεία όπου ο Barker δείχνει να θέλει να ξεδιπλώσει το συγγραφικό του ταλέντο για όσους είναι σε θέση να το εκτιμήσουν (όπως για παράδειγμα στο βουνό της Αφροδίτης), αλλά γενικά η ιστορία κυλάει συνεχώς. Η γραφή είναι αρκετά όμορφη, κάτι που σημαίνει ότι έγινε και καλή δουλειά στη μετάφραση, και μου θύμισε κάπως την εμπειρία μου με το Αστέρι του Βορρά, όπου υπήρχαν κομμάτια που αν και δεν με τραβούσε η ιστορία συνέχιζα να διαβάζω μόνο και μόνο επείδη ήταν όμορφη η γραφή.
Επί της ουσίας: Το βιβλίο είναι ένα μίγμα τρόμου και φαντασίας, και διαδραματίζεται σχεδόν αποκλειστικά στην Αγγλία του σήμερα. Ρίχνοντας μια ματιά στην wikipedia, είδα πως ο Stephen King δήλωσε κάποτε “I have seen the future of horror and its name is Clive Barker”.
Δεν έχω διαβάσει κάποιο βιβλίο του King, ή κάποιο άλλο βιβλίο τρόμου, αλλά πιστεύω ότι έχει δίκιο σε αυτό που είπε. Υπάρχουν στο βιβλίο αρκετές σκηνές με τρομακτικό/φρικιαστικό περιεχόμενο, το αποίο αποδίδεται αρκετά γλαφυρά. Ο συγγραφέας κάνει πολύ καλή δουλειά, αλλά δυστυχώς αυτό το είδος δεν με τραβάει – ίσως γι’ αυτό και να έκανα τόσο να τελείωσω το βιβλίο.
Οι χαρακτήρες αναπτύσσονται πολύ καλά, χωρίς να υπάρχει καμία εμφανής προσπάθεια του συγγραφέα να τους δώσει υπόσταση – υποθέτω πως και αυτό είναι άλλη μια νίκη του συγγραφέα. Η κυρίως ιστορία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, με πολλές αναπάντεχες ανατροπές, αλλά ώρες ώρες μοιάζει να είναι ατελείωτη. Είπαμε, 700+ σελίδες.
Όπως έγραψα και πιο πάνω, δεν έχω ιδιαίτερη επαφή με το είδος, αλλά αν κάποιος διαβάζει λογοτεχνία τρόμου, πιστεύω πως πρέπει οπωσδήποτε κάποια στιγμή να ρίξει μια ματιά στο βιβλίο.
Σαν καθαρά ιστορία φαντασίας δεν έχει πολύ μεγάλο εύρος, αλλά ξεδιπλώνεται ομαλά και τεχνικά, ενώ οι χαρακτήρες και οι μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις είναι παραπάνω από αρκετοί για να κρατήσουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
7/10