Το Children of Time είναι ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του Adrian Tchaikovsky που κυκλοφόρησε το 2015, και κέρδισε το βραβείο Arthur C. Clarke την αμέσως επόμενη χρονιά.
Αν και κατά καιρούς σε διάφορα σημεία του internet συναντούσα διθυραμβικές κριτικές, τόσο για το βιβλίο, όσο και για τον συγγραφέα, η σύνοψη δεν μου έκανε αρκετή εντύπωση για να το πιάσω, και το είχα αρκετά πίσω στην ουρά. Αλλά τελικά το έπιασα, και αυτό το βιβλίο αποτέλεσε μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για μένα.
Θα δώσω μερικές πληροφορίες για το τι περίπου γίνεται στο βιβλίο, όσο μπορώ, χωρίς νομίζω να δίνω κάποια spoilers.
Πέραν της εισαγωγής, η ιστορία έχει δύο σκηνές.
Η μία είναι στην επιφάνεια του πλανήτη, όπου βλέπουμε μια νέα κοινωνια να εξελίσσεται, σαν αποτέλεσμα της επίδρασης του ιού, αλλά και γύρω από τον πλανήτη, όπου ένας ακοίμητος παρατηρητής παρακολουθεί την εξέλιξη του πειράματος.
Η άλλη, είναι πάνω στο πλοίο Gilgamesh, μια κιβωτό που μεταφέρει τους τελευταίους, ίσως, επιζώντες ανθρώπους, οι οποίοι βρίσκονται σε αναζήτηση νέας κατοικίας.
Το βιβλίο ακουμπάει σε πάρα πολλά θέματα, όπως είναι η ευθύνη του επιστήμονα και τα ηθικά όρια της επιστήμης, η ισότητα των φύλλων, η φύση του Θεού, η τεχνητή νοημοσύνη, η ατόμικη ελευθερία σε σχέση με την επιβίωση του είδους, και άλλα. Κι ενώ ο συγγραφέας μας βάζει σε πολλές φιλοσοφικές αναζητήσεις, δεν μένει εκεί. Η πλοκή προχωράει συνεχώς, με γρήγορο ρυθμό, χωρίς να αφήνει τον αναγνώστη να βαρεθεί, ενώ δεν λείπουν και οι σκηνές δράσης που ανεβάζουν την αγωνία για την συνέχεια.
Δεν θέλω να μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες για τους χαρακτήρες και την πλοκή, ήδη νομίζω έχω πει πολλά, και το βιβλίο αξίζει να το πιάσει κάποιος και να ανακαλύψει μόνος του τι κρύβει, όπως συνέβη και σε μένα.
Προτείνεται ανεπιφύλακτα.
10/10