Το And Another Thing… κυκλοφόρησε πέρυσι (2009) και είναι το έκτο βιβλίο στη σειρά Hitch Hiker’s Guide to the Galaxy, ή στα ελληνικά, Γυρίζοντας το Γαλαξία με Οτοστόπ.
Αν σε αυτό το σημείο αναρωτιέσαι πως γίνεται αυτό, μιας και ο Douglas Adams, συγγραφέας της σειράς, έχει αποδημήσει εις κύριον εδώ και κοντά δέκα χρόνια, καλά κάνεις. Το βιβλίο αυτό δεν το έχει γράψει ο Adams, αλλά ο Eoin (προφέρεται Όουεν) Colfer, μετά από άδεια της χήρας του Adams. Ο Colfer είναι κυρίως γνωστός για την εξαιρετικά πετυχημένη σειρά παιδικών βιβλίων Artemis Fowl, για την οποία θα μιλήσουμε σε επόμενη ανάρτηση. Στην γραφή του ο Colfer χρησιμοποιεί αρκετά έξυπνο χιούμορ, και έτσι όταν πήρα στα χέρια μου το And Another Thing… ήμουν αρκετά αισιόδοξος.
Αγαπητέ αναγνώστη, αν έχει διαβάσει τη σειρά του Adams θα πρέπει να συμφωνήσεις μαζί μου ότι αν μη τι άλλο, είναι εντελώς χαοτική: Απροσδόκητα πράγματα συμβαίνουν συνεχώς, απλά και μόνο επειδή μπορούν, ενώ ποτέ δεν ξέρεις από που θα σου έρθει το επόμενο χτύπημα. Έχω διαβάσει και τα πέντε βιβλία, και από την πλοκή του κάθε βιβλίου, εκτός ίσως από το πρώτο, δεν θυμάμαι σχεδόν τίποτα, επειδή πραγματικά συναίβεναν πράγματα πέρα από κάθε λογική. Αντίθετα, μπορώ να θυμηθώ αμέτρητες σκηνές που με έκαναν να γελάσω. Παράδοξο; Όχι και τόσο, τουλάχιστον όχι στο σύμπαν του Hitch Hiker’s Guide.
Δυστυχώς ο Colfer με απογοήτευσε, και τώρα που το σκέφτομαι, πως μπορούσε να κάνει αλλιώς; Μόνο το παρανοϊκό μυαλό του Adams θα μπορούσε να συνεχίσει την σειρά, και ο Adams δεν είναι διαθέσιμος.
Ας αρχίσουμε από τους χαρακτήρες. Από τους προηγούμενους πρωταγωνιστές ο Colfer αξιοποιεί μόνο τον Zaphod, και μάλιστα στον υπερθετικό βαθμό – το βιβλίο έχει έναν πρωταγωνιστή, και αυτός είναι ο Zaphod Beeblebrox.
Τους υπόλοιπους (Arthur, Trillian, Ford, Random) τους χρησιμοποιεί ελάχιστα, κάτι που πραγματικά μου φάνηκε παράξενο. Ίσως να φοβήθηκε πως θα υποπέσει σε λάθη συνέπειας με την προηγούμενη ύπαρξη των ηρώων, και προτίμησε να δημιουργήσει νέο υλικό, αξιοποιώντας δευτερο-τρίτους χαρακτήρες από τα βιβλία του Adams, και εισάγοντας μερικούς καινούριους δικούς του.
Σε κάθε περίπτωση, το αποτέλεσμα δεν είναι καλό. O Zaphod προσπαθεί, αλλά δεν σε κερδίζει, ο (καινούργιος) Hillman Hunter είναι απλά τραγικός, και οι υπόλοιποι είναι κάπου στο μέτριο.
Τώρα ας πάμε στην πλοκή. Νομίζω πως από τα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου είναι ξεκάθαρο που πάει το πράγμα, και αυτό πραγματικά δεν ταιριάζει σε ένα βιβλίο της σειράς HHGG, που αν την χαρακτηρίζει κάτι, αυτό είναι η ανατροπές. Υπάρχει πάντως ένα σχετικό ενδιαφέρον για το πώς ακριβώς θα προχωρήσουν τα πράγματα, αλλά τίποτα το ιδιαίτερο. Μόνο η τελευταία παράγραφος θυμίζει κάπως την υπόλοιπη σειρά, αλλά μετά από ένα ολόκληρο βιβλίο συνέπειας και λογικής, η παράγραφος αυτή μοιάζει εντελώς άσχετη.
Και τέλος, η γραφή. Ο Colfer ξέρει να γράφει – τα κείμενα έχουν χιούμορ, απίστευτες συμπτώσεις σε κάποια σημεία, αλλά και τις απαραίτητες παραπομπές από τον Οδηγό, όμως αυτό δεν αρκεί για να κάνει το βιβλίο πιο αξιόλογο. Φαίνεται πως προσπαθεί να αντιγράψει το στιλ του Adams, και νομίζω πως τα καταφέρνει, χωρίς να φαίνεται άσχημο το αποτέλεσμα.
Ένα μέτριο βιβλίο κατά την άποψη μου, αλλά αν έχεις διαβάσει τα προηγούμενα πέντε, δεν μπορείς να μην το διαβάσεις και αυτό…
6/10
Nα σε ρωτήσω, μήπως ξέρεις αν και πότε θα εκδοθεί στην Ελλάδα? Έψαξα στις εκδόσεις \”Φανταστικός Κόσμος\”, αλλά τίποτα…
Όχι, δεν ξέρω αν έχει ή πρόκειται να κυκλοφορήσει στα ελληνικά. Παράξενο πάντως που δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα, αφού απ'ότι ακούω γύρω μου, τόσο ο Κόλφερ, όσο και η συγκεκριμένη σειρά πουλάνε στην Ελλάδα.