Το “Βαβέλ 17” είναι ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του Samuel Delany που κυκλοφόρησε το 1966 και ήταν ένα από τα δύο βιβλία που κέρδισαν το βραβείο Nebula εκείνη τη χρονιά.
Το σκηνικό της ιστορίας είναι ένα μακρινό μέλλον, στο οποίο η συμμαχία της Γης βρίσκεται σε διαγαλαξιακό πόλεμο με τους Εισβολείς. Όταν μια σειρά από σαμποτάζ θέτουν σε κίνδυνο τη συμμαχία, επιστρατεύεται η βοήθεια της πρωταγωνίστριας, Rydra Wong, μιας διάσημης ποιήτριας και εξαιρετικής γλωσσολόγου.
Σε αυτήν ανατίθεται το καθήκον να αποκωδικοποιήσει τις επικοινωνίες των σαμποτέρ που έχει καταφέρει να υποκλέψει η συμμαχία, αφού οι στρατιωτικές υπηρεσίες απέτυχαν να τα καταφέρουν. Σύμφωνα με το στρατό, τα μηνύματα των σαμποτέρ είναι σε έναν άγνωστο κώδικα με το όνομα “Βαβέλ-17”, αλλά σύντομα η πρωταγωνίστρια συνειδητοποιεί ότι δεν πρόκειται για κώδικα, αλλά για μια κανονική γλώσσα, και οι έρευνες της θα την φέρουν τελικά στην πρώτη γραμμή της διαμάχης.
Κύριο θέμα του βιβλίου είναι η υπόθεση Sapir-Whorf, σύμφωνα με την οποία η γλώσσα ενός ανθρώπου επηρεάζει τον τρόπο που αυτός σκέπτεται και αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του, δίνοντας (ή στερώντας του) τα κατάλληλα γλωσσικά εφόδια για να περιγράψει και να κατανοήσει ιδέες, καταστάσεις και πράγματα.
Ο συγγραφέας ντύνει αυτό το θέμα με ένα διαγαλαξιακό πόλεμο, απέθαντα πληρώματα, διαστημικές παλίρροιες, χειρουργικά μεταλλαγμένους πιλότους και διάφορα άλλα φανταστικά. Αν και η βασική ιδέα για το πως μια γλώσσα μπορεί να επηρεάσει τη σκέψη είναι ενδιαφέρουσα, το περιτύλιγμα είναι άνοστο (μου θύμισε την ανούσια τεχνολογική “ποζεριά” του star trek), και η εκτέλεση κακή. Υπάρχει μια αρκετά αναπάντεχη ανατροπή λίγο πριν το τέλος, αλλά μάλλον είναι αναπάντεχη επειδή το βιβλίο μέχρι εκείνο το σημείο κινείται ανάμεσα στο βαρετό και το ακατανόητο.
Νομίζω πως είναι από τα χειρότερα βιβλία που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό. Δεν θα το πρότεινα, εκτός κι αν κάτι από την περιγραφή σας κινεί το ενδιαφέρον.
3/10