Ο Αντίστροφος Κόσμος είναι ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του Φίλιπ Ντικ, και κυκλοφόρησε το 1967.
Η βασική ιδέα του βιβλίου είναι ότι κάποια στιγμή ο χρόνος αντιστρέφεται, και όλα αρχίζουν να κυλούν ανάποδα. Οι νεκροί ανασταίνονται από τα νεκροταφεία, για να γίνουν μεσήλικες, νέοι, παιδιά, και να καταλήξουν έμβρυα στην κοιλιά της μητέρας τους. Το φαγητό που όλοι καταναλώνουν είναι ένα καφετί εκχύλισμα, που όταν χωνευτεί γίνεται καφές, μήλα, μακαρόνια, ή οτιδήποτε άλλο. Τα αποτσίγαρα καπνίζονται για να γίνουν ολόκληρα τσιγάρα, καθαρίζοντας στη διαδικασία την ατμόσφαιρα, και ούτω καθεξής.
Πρωταγωνιστές του βιβλίου είναι ο Σεμπάστιαν, ιδιοκτήτης ενός οίκου αναγέννησης και η γυναίκα του Λότα. Οίκοι αναγέννησης ονομάζονται οι επιχειρήσεις που αναλαμβάνουν την διαδικασία εκταφής των προσφάτως αναστημένων.
Στη διάρκεια μια συνηθισμένης δουλειάς ο Σεμπάστιαν ανακαλύπτει τον χαμένο τάφο του Άνακτα Πηκ, ενός πολύ μεγάλου θρησκευτικού ηγέτη, ο οποίος σύμφωνα με τις ενδείξεις είναι κοντά στην ανάσταση. Η ανακάλυψη αυτή αποτελεί ευκαιρία για μεγάλο κέρδος για τον Οίκο, αλλά είναι πολλοί αυτοί που θα ήθελαν ο Άνακτας να μην αναστηθεί ποτέ, και έτσι ο Σεμπάστιον και η Λότα μπλέκονται σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι εξουσίας.
Η ιδέα του Ντικ είναι πολύ πρωτότυπη, και μετά τις πρώτες σελίδες περίμενα να διαβάσω κάτι πολύ καλό, αλλά δυστυχώς ο αντίστροφος κόσμος είναι γεμάτος ασυνέπειες. Και πώς θα μπορούσε να μην είναι άλλωστε, με το θέμα που έχει; Η κεντρική πλοκή δεν είναι αρκετά ενδιαφέρουσα για να πνίξει την αίσθηση ότι ο κόσμος της ιστορίας δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι αληθινός, και έτσι το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι καλό.
5/10