Hyperion και The Fall of Hyperion είναι τα δυο πρώτα βιβλία της σειράς Hyperion Cantos του Dan Simmons (τα άλλα δυο είναι τα Endymion και The Rise of Endymion). Το πρώτο βιβλίο κέρδισε το βραβείο Hugo, ενώ το δεύτερο ήταν υποψήφιο για τα βραβεία Hugo και Nebula.
Βρισκόμαστε κάπου 800 χρόνια στο μέλλον. Η ανθρωπότητα έχει προοδεύσει σημαντικά τεχνολογικά και έχει εξαπλωθεί στο διάστημα, ενώ έχει στη διάθεση της καλούδια όπως οι farcasters, που επιτρέπουν την άμεση επικοινωνία και συγκοινωνία ανάμεσα στους περισσότερους ανθρώπινους κόσμους. Σε αυτό το σκηνικό, εκτός από την Ηγεμονία, δηλαδή την ανθρώπινη κυβέρνηση, υπάρχουν άλλες δυο παρατάξεις:
- το Technocore, το οποίο είναι ουσιαστικά το έθνος των A.I., που αποσκίρτησε και ανεξαρτητοποιήθηκε από τους ανθρώπους, και τώρα έχει ρόλο συμμάχου και συμβούλου για την Ηγεμονία.
- τους Ousters, μια φυλή ανθρώπων που εγκατέλειψε την Ηγεμονία και ζει πάνω σε τεχνητές αποικίες στον κενό χώρο του διαστήματος, και η οποία έχει βρεθεί στο παρελθόν σε εμπόλεμη κατάσταση με την Ηγεμονία
Τώρα, ο ολοκληρωτικός πόλεμος ανάμεσα στην Ηγεμονία και τους Ousters δείχνει να πλησιάζει, και μια ομάδα επτά προσκυνητών αποστέλλεται στον Υπερίωνα, με σκοπό που αποκαλύπτεται σταδιακά μέσα από την αφήγηση. Ο Υπερίων είναι ο κόσμος που στεγάζει τους Time Tombs, ένα σύνολο από κτίρια αγνώστου προελεύσεως και κατασκευής, τα οποία αψηφούν τους φυσικούς νόμους και δείχνουν να κινούνται αντίστροφα στο χρόνο, ενώ σύμφωνα με έναν τοπικό μύθο στεγάζουν το Shrike, μια μεσσιανική φιγούρα τρόμου και τιμωρίας.
Το πρώτο βιβλίο εξελίσσεται πάνω στον Υπερίωνα, και στο ταξίδι των προσκυνητών προς την κοιλάδα των Τάφων, κατά τη διάρκεια του οποίου όλοι οι προσκυνητές με την σειρά τους παραθέτουν την προσωπική τους ιστορία, που τους ώθησε στο προσκύνημα. Στο δεύτερο βιβλίο η πλοκή γενικεύεται και βλέπουμε τις εξελίξεις τόσο στον Υπερίωνα, όσο και στον πόλεμο που σταδιακά ξεσπάει.
Το πρώτο βιβλίο πραγματικά με κούρασε, αν και η αίσθηση που μου άφησε ήταν πολύ ευχάριστη. Η ιστορία κάθε προσκυνητή είναι και ένα κεφάλαιο του βιβλίου, έχει μήκος δεκάδων σελίδων, και αυτή τη δομή την βρήκα κουραστική και δύσκολη. Οι ιστορίες των προσκυνητών είναι πολύ ενδιαφέρουσες και όμορφες, ενώ κυμαίνονται σε ύφος από τραγικό δράμα έως cyber-pank περιπέτεια που θυμίζει Gibson.
Το δεύτερο βιβλίο κυριολεκτικά το “κατάπια”, θέλοντας να δω πως θα καταλήξει η υπόθεση, και ο συγγραφέας με βοήθησε, αφού η πλοκή κυλάει γοργά προς το δραματικό φινάλε.
Όπως είναι φυσικό υπάρχουν πολλαπλές τεχνολογικές αναφορές σε φουτουριστικές τεχνολογίες, οι οποίες δεν έχουν σκοπό να εντυπωσιάσουν, όπως νόμισα στην αρχή, αλλά είναι απαραίτητες για την εξέλιξη της πλοκής, ενώ υπάρχει και το στοιχείο του μεταφυσικού.
Το αρνητικό για μένα ήταν αφενός μεν η δομή του πρώτου βιβλίου, αφετέρου δε η παράλληλη αφήγηση πολλών υπό-πλοκών στο δεύτερο βιβλίο με αποτέλεσμα σε σημεία να νομίσω ότι δεν μπορώ να παρακολουθήσω τι γίνεται.
Τελειώνοντας πάντως το δεύτερο βιβλίο, ήμουν σίγουρος ότι άξιζε το χρόνο που αφιέρωσα. Αν σου αρέσει η επιστημονική φαντασία, τότε αυτά τα βιβλία πρέπει να τα προσέξεις!
Hyperion 8/10
The Fall of Hyperion 8/10