Το Σολάρις κυκλοφόρησε το 1961, και είναι ίσως το πιο γνωστό μυθιστόρημα του συγγραφέα Στάνισλαβ Λεμ.
Το βιβλίο είναι η προσωπική αφήγηση της εμπειρίας του ψυχολόγου Κρις Κάλβιν στον ερευνητικό σταθμό Σολάρις, ο οποίος είναι αφιερωμένος στην έρευνα και παρατήρηση του ομώνυμου πλανήτη.
Ο πλανήτης Σολάρις καλύπτεται σχεδόν ολοκληρωτικά από έναν ωκεανό, ο οποίος αποδεικνύεται ότι είναι ένας τεράστιος ζωντανός οργανισμός. Η ανθρωπότητα αφού προσπάθησε για δεκαετίες, χωρίς αποτέλεσμα, να καταλάβει και να επικοινωνήσει με τον μοναδικό κάτοικο του πλανήτη, τώρα έχει παραδώσει τα όπλα, και ο ερευνητικός σταθμός με τους ελάχιστους επιστήμονές του είναι το μοναδικό απομεινάρι αυτής της προσπάθειας.
Όταν ο Κάλβιν φτάνει στον σταθμό, τον βρίσκει σε μια παράξενη κατάσταση. Οι δυο επιστήμονες του πληρώματος μοιάζουν να είναι στα όρια της τρέλας, ο τρίτος έχει αυτοκτονήσει, και παράξενα πράγματα, πέρα από τη λογική φαίνεται να συμβαίνουν γύρω του.
Ξαφνικά λοιπόν βρίσκεται σε έναν αγώνα δρόμου για να καταλάβει τι συμβαίνει πριν χάσει τα λογικά του. Ένα μοιάζει να είναι σίγουρο – κάτι έχει αλλάξει στην σχέση του ανθρώπου με τον ωκεανό.
Το Σολάρις ξεκινά καταπληκτικά, εισάγοντας τον αναγνώστη σε μια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα μυστηρίου, και διεγείροντας την περιέργειά του σε πολύ μεγάλο βαθμό. Δυστυχώς όμως δεν έχει εξίσου καλή συνέχεια, αφού οι φιλοσοφικές αναζητήσεις του συγγραφέα δεν είναι και τόσο ενδιαφέρουσες, ενώ μεγάλα μέρη της αφήγησης είναι ξερή παράθεση ιστορικών γεγονότων και επιστημονικών παρατηρήσεων από τις προηγούμενες αποστολές.
Μπορεί συνολικά να μην είναι τόσο δυνατό όσο τα πρώτα του κεφάλαια, αλλά γενικά είναι ένα πολύ καλό βιβλίο.
8/10