“Timescape”, ή “Απόδραση από το Χρόνο”, είναι ο τίτλος του βραβευμένου με Nebula μυθιστορήματος επιστημονικής φαντασίας του Gregory Benford, που κυκλοφόρησε το 1980.
Η πλοκή του βιβλίου εξελίσσεται σε δυο χρονικές περιόδους, 18 χρόνια πριν και 18 χρόνια μετά από τη χρονιά που το βιβλίο κυκλοφόρησε, και η αφήγηση εναλλάσσεται ανάμεσα στις δύο.
Το ένα κομμάτι της ιστορίας εξελίσσεται το 1998, σε μια Γη που έχει πληγεί σε τεράστιο βαθμό από την μόλυνση και την υπερεκμετάλευση των φυσικών πόρων. Σαν αποτέλεσμα ένα παγκόσμιο συμβούλιο έχει συσταθεί για την καλύτερη εκμετάλλευση των εναπομεινάντων πόρων, και για τον συντονισμό της προσπάθειας προς την ανάκαμψη. Ένα από τα προγράμματα του συμβουλίου διεξάγεται στην Αγγλία από δυο φυσικούς, που έχουν σκοπό να στείλουν μια προειδοποίηση στο παρελθόν, χρησιμοποιώντας ταχυόνια, σωματίδια ταχύτερα από το φως που έχουν ανακαλυφθεί πρόσφατα, και χάρη σε αυτή τους την ιδιότητα μπορούν να ταξιδεύουν πίσω στο χρόνο.
Το άλλο κομμάτι της ιστορίας εξελίσσεται στο Σαν Ντιέγκο του 1962. Εκεί ένας καθηγητής φυσικής και ένας μεταπτυχιακός φοιτητής πασχίζουν να λύσουν ένα ανεξήγητο πρόβλημα στο πείραμα που διεξάγουν. Πειραματίζονται με μια συσκευή παρόμοια με αυτή που οι συνάδελφοι τους το 1998 χρησιμοποιούν στην προσπάθειά τους να στείλουν μηνύματα στο παρελθόν, και παρατηρούν έναν απροσδόκητο θόρυβο στις μετρήσεις τους. Στην πραγματικότητα ο θόρυβος που αντιμετωπίζουν είναι το σήμα που ταξιδεύει στο παρελθόν για να τους προειδοποιήσει για το τους κινδύνους που περιμένουν τον πλανήτη.
Ξεκίνησα επιφυλακτικά το βιβλίο. Μια ιστορία για επικοινωνία με το παρελθόν, η οποία έχει σαν προσδοκώμενο αποτέλεσμα καραμπινάτα παράδοξα μου φαίνεται λίγο ύποπτη. Παρ’ όλα αυτά, όσο περνούσαν οι σελίδες, το sci-fi κομμάτι της αφήγησης γινόταν όλο και πιο ενδιαφέρον, αλλά η ανάπτυξη των χαρακτήρων όλο και πιο βαρετή. Οι μισές σελίδες του βιβλίου, ίσως και παραπάνω, είναι αφιερωμένες σε συζυγικά και ερωτικά προβλήματα, ακαδημαϊκές μηχανορραφίες και την ακατανίκητη ορμή ενός εκ των ηρώων να κρεβατώσει όποιο θηλυκό βρεθεί στο διάβα του.
Αν το βιβλίο είχε το μισό μέγεθος από αυτό που έχει, ίσως να μου άφηνε μια καλύτερη εντύπωση, αλλά έτσι όπως είναι, και σε συνδυασμό με το μελαγχολικό του τέλος, δεν μπορώ να πω ότι το απόλαυσα.
6/10