Το Σιλό είναι μια συλλογή από μικρές ιστορίες που έγραψε και δημοσίευσε ο Hugh Howey τα 2011 και 2012.
Σε ένα απροσδιόριστο μέλλον η επιφάνεια της Γης έχει καταστεί μη κατοικήσιμη, και οι μοναδικοί επιζήσαντες είναι μια κοινωνία ανθρώπων που ζουν σε ένα γιγαντιαίο υπόγειο Σιλό. Δεν διευκρινίζεται πόσο καιρό ζουν στο Σιλό, αλλά οι ιστορίες για την ζωή στην επιφάνεια είναι πια παιδικά παραμύθια, ενώ η τιμωρία ακόμα και για συζήτηση για επιστροφή στην επιφάνεια τιμωρείται με καθαρισμό.
Καθαρισμός είναι η αποστολή αυτοκτονίας ενός καταδίκου, να καθαρίσει τις κάμερες που βρίσκονται στην επιφάνεια και δίνουν εικόνα του πάνω κόσμου στους κατοίκους του Σιλό. Αν και ο καθαριστής εξοπλίζεται με προστατευτική στολή, η προστασία που του παρέχεται από την τοξική ατμόσφαιρα δεν είναι αρκετή, και τον κρατά ζωντανό μόνο για μερικά λεπτά, αρκετά μόνο για να καθαρίσει τους τηλεοπτικούς φακούς.
Στην πρώτη ιστορία γνωρίζουμε τον σερίφη του Σιλό, τον Χόλστον, ο οποίος ζητά εθελοντικά να βγει για καθαρισμό, αν και γνωρίζει ότι ο θάνατος είναι σίγουρος, θέτοντας έτσι σε κίνηση τα γεγονότα που θα διαβάσει ο αναγνώστης στις επόμενες ιστορίες.
Πρωταγωνίστρια του βιβλίου είναι ουσιαστικά η Τζούλιετ, μια μηχανικός στην οποία ανατίθεται ο ρόλος του Σερίφη, η οποία δεν πιστεύει ότι ο Χόλστον απλά τρελάθηκε, και αρχίζει να ψάχνει για την αλήθεια.
Είναι ένα αρκετά καλό βιβλίο και με γρήγορο ρυθμό, ένα ευχάριστο ανάγνωσμα συνολικά. Ο κόσμος του Σιλό αποκαλύπτεται σταδιακά, αλλά αν ο αναγνώστης θέλει να μάθει όλη την αλήθεια, θα πρέπει να προχωρήσει και στα δυο επόμενα βιβλία του Howey, τα Shift και Dust.
7/10